TINE: Nee, sorry. Dat is me werkelijk veel te jong.
DETLEF: Jammer.
TINE: Er zijn hier toch genoeg jongere vrouwen?
DETLEF: Maar ik val op oudere vrouwen. Jonge vrouwen zijn zo saai.
TINE: Kan je me vertellen waarom je jonge vrouwen saai vindt?
DETLEF: Meisjes van mijn leeftijd weten nog niet waar ze staan in het leven.
TINE: Zal ik je wat verklappen? Ik weet soms ook niet waar ik nu precies sta in het leven. Vaak ben ik nog dat meisje van vijftien. Alleen is mijn lijf stukken ouder. Dat valt dan flapperig naast me neer.
DETLEF: Heerlijk toch?
TINE: Wat? Dat lijf dat stilaan ouder wordt?
DETLEF: Ja. (Bloos.)
TINE: Je mag mijn lijf wel eens een keer lenen als ik weer eens uit mijn rol van vrouw val. Dan weet je precies hoe het voelt.
DETLEF: Maar jij moet er wel in blijven zitten, hé!
TINE: In dat lijf?
DETLEF: Ik wil je lijf met jou erin.
TINE: Dat zal niet gebeuren, Detlef. Je bent best wel aardig, maar ik val net als jij op een type. Ik val op mannen die meer mijn leeftijd benaderen. Misschien zelfs om dezelfde reden als jij vertelde. Omdat ze hun plek in deze wereld precies kennen, soms twijfelen als ik maar een vel hebben dat tegen een stootje kan. Een huid die al wat gevoeld heeft van dit leven.
DETLEF: Dat begrijp ik. Ik heb zelf ook al wat gevoeld, hoor.
TINE: Wat dan?
DETLEF: Vorige week nog een vrouw van vijfenveertig. (Knipoog.)
TINE: En hoe voelde dat?
DETLEF: Heerlijk.
TINE: Fijn voor die vrouw. Maar ze zou je moeder kunnen zijn.
DETLEF: Ik viel gisteren ook met mijn skateboard. Dat heeft mijn vel ook gevoeld.
TINE: Kan ik geloven.
DETLEF: Leeftijd zit tussen de oren. Ik voel me vaak dertig.
TINE: Hoe komt dat?
DETLEF: Ik heb best al veel meegemaakt.
TINE: Dat kan ik me voorstellen.
DETLEF: Droom jij er dan nooit meer van om een jong lijf vast te pakken en te strelen?
TINE: Eerlijk? Nee...
DETLEF: Jammer. Jij lijkt me wel een leuke vrouw om seks mee te hebben.
TINE: Je zal toch een andere vrouw moeten zoeken, Detlef.
DETLEF: Zo jammer. We hebben zo'n fijn gesprek. We zouden het best fijn kunnen hebben jij en ik. Het is trouwens vakantie. Ik kan zo naar jou reizen met de trein. Tegen mijn moeder kan ik zeggen dat ik een groepswerk moet voorbereiden. Jij zou dan wel de trein moeten betalen, anders valt het op.
TINE: Deed die vrouw van vijfenveertig dat ook? Je trein betalen?
DETLEF: Nee, het was mijn buurvrouw. Ik hoefde niet met de trein. (Knipoog.)
TINE: Je zit dus nog op de middelbare school?
DETLEF: Ja... Eigenlijk ben ik pas zeventien.
TINE: In de fleur van je leven dus.
DETLEF: Ja.
TINE: Ik wens je een mooie bloem toe om naar te fladderen.
DETLEF: Oh, ik moet ervan door. Ik krijg net een berichtje van de buurvrouw. Haar man is met zijn vrachtwagen vertrokken en ze heeft weer zin. (Knipoog.)
TINE: Veel plezier!
DETLEF: Dank je! Jij ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten